روایت نخل در جزیره قشم، استوار در باد، زاده‌ی آفتاب
در جزیره‌ای که آفتاب، سخاوتمندانه می‌تابد
نخل ها ایستاده اند، چونان نگهبان زندگی؛ شریف، مقاوم، زیبا و پر برکت
درختی که نامش در آیه های زیادی از قرآن آمده،
درختی که خداوند او را برکت داد تا سایه‌اش پناه باشد و میوه‌اش رزق زمین.
نخل، شبیه‌ترین آفریده به انسان است؛
آب که از سر بگذرد (در آب زیاد) خفه می‌شود، اگر سرش را بزنی می‌میرد،
و اگر بسوزانی‌اش، خاکستر می‌شود بی‌آنکه زغالی از او بماند…
واحد شمارشش نیز «نفر» است، چون او جان دارد، روح دارد و قرن‌هاست کنار مردمان قشم نفس می‌کشد.
از ریشه تا برگ، از تنه تا خوشه، همه‌اش سود و برکت است؛
زندگی مردم قشم، با سایه‌ی نخلستان ها معنا گرفته است.
نخل، ستون معیشت جنوب است و خرمایش طعم رنج و عشق دارد.
در نخلستان‌های قشم، هر نخل روایتگری است از ایمان، تلاش و بقا.
اینجا، می‌ایستند، می‌بالند، و به ما یاد می‌دهند
که ایستادگی یعنی زندگی.
بدون دیدگاه