مصاحبه یک هنر است؛ هنری پیچیدهتر از پرسیدن و پاسخ گرفتن. از نوع گفتوگو گرفته تا چارچوب هدفگذاری، همهچیز به دقت و برنامهریزی بستگی دارد. انتخاب نوع مصاحبه—چه حضوری، چه تلفنی و چه کتبی—تنها یک تصمیم ساده نیست، بلکه مقدمهای بر شکلگیری اعتماد، روایت و اطلاعات ارزشمند است.
اگر خبرنگار موضوع را بهدرستی درک کرده باشد و فرد مصاحبهشونده را بهدرستی شناخته باشد، حالا وقت آن است که ساختار مصاحبه طراحی شود. این طراحی نهتنها در فرم، بلکه در هدفگذاری، پژوهش، چیدمان سؤالات، و سبک نگارش هم باید دقیق باشد. طرحنامه مصاحبه مثل نقشهایست که گزارشگر را از ایده تا نتیجه هدایت میکند.
در نهایت، اجرای مصاحبه، چه زنده باشد و چه تولیدی، باید با مهارت، انعطافپذیری و حتی زیباییشناسی تدوین همراه شود. از انتخاب مقدمه گرفته تا چینش پرسشها و نحوهی خوانش گفتار، هر جزئیات میتواند مصاحبهای معمولی را به اثری ماندگار تبدیل کند.
بدون دیدگاه